Stan wojenny w Korei Południowej – analiza sytuacji na wschodzie z serii “W Prawo na Wschód”

Niezwłocznie po ogłoszeniu przez prezydenta decyzji, na ulicach Seulu oraz innych miast pojawiło się wojsko, które wspólnie z policją rozpoczęło wykonywanie wyznaczonych zadań. Wprowadzenie stanu wojennego od razu spotkało się z przytłaczającą krytyką zarówno ze strony polityków partii, z której wywodzi się prezydent, jak i nowej większości parlamentarnej. Politycy większości ugrupowań politycznych wprost potępili działania prezydenta. Pojawiły się również głosy, że prezydent działa nielegalnie i wykorzystuje fałszywy pretekst do walki z opozycją i społeczeństwem. Jednym z głosów był Lee Jae Myung, lider opozycyjnej Partii Demokratycznej, który w transmisji online stwierdził również, że „Gospodarka Republiki Korei upadnie nieodwracalnie”, oraz wezwał do sprzeciwu wobec decyzji prezydenta: „Moi współobywatele, proszę, przyjdźcie do Zgromadzenia Narodowego (red. siedziby parlamentu)”. Jednocześnie wśród wielu analityków, specjalistów oraz komentatorów życia politycznego pojawiają się stwierdzenia, że nie wiadomo, dlaczego wprowadzono stan wyjątkowy. Przed parlamentem w Seulu zaczęli zbierać się zaskoczeni Koreańczycy, sprzeciwiający się działaniom prezydenta.

Tło polityczne

Cofając się kilka dni w kalendarzu wydarzeń politycznych w Korei Południowej, należy wskazać, że opozycyjna wobec rządu prezydenta Yoona Partia Demokratyczna, która od kwietniowych wyborów stanowi większość w jednoizbowym parlamencie, odrzuciła rządowy projekt budżetu. Ponadto z inicjatywy parlamentu wszczęto procedurę impeachmentu wobec wysokich urzędników i prokuratorów, w tym szefa Centralnej Prokuratury Okręgowej w Seulu.

To właśnie te działania były jednym z uzasadnień, jakie w dalszej części przemówienia prezydent Yoon przedstawił jako działania antypaństwowe, oskarżając opozycję o celowe paraliżowanie rządu w kraju oraz działanie na niekorzyść państwa i sprzyjanie wrogom Korei Południowej. Analitycy zaznaczają, że w ostatnim czasie pozycja polityczna prezydenta znacznie osłabła, a jego poparcie społeczne zgodnie z sondażami oscylowało w okolicach 20-25%.

Regulacje stanu wojennego

Stan wojenny to jeden z uregulowanych w Konstytucji Republiki Korei stanów wyjątkowych, który może być wprowadzony tylko w określonych okolicznościach i pozwala na ograniczenie części swobód i wolności obywatelskich. Po wprowadzeniu stanu wojennego, zgodnie z wewnętrznymi regulacjami, tzw. dowódca stanu wojennego, generał Park An Soo, ogłosił szereg środków w ramach deklaracji stanu wojennego. Zgodnie z komunikatem zakazana została:

• wszelka działalność polityczna, „w tym działalność Zgromadzenia Narodowego, rad lokalnych, partii politycznych i stowarzyszeń politycznych, a także zgromadzeń i demonstracji”;
• „wszelkie działania, które zaprzeczają lub próbują obalić liberalny system demokratyczny, a także rozpowszechnianie fałszywych wiadomości, manipulowanie opinią publiczną lub fałszywa propaganda”;
• wszelkie strajki i spowolnienia pracy, a także „zgromadzenia podżegające do niepokojów społecznych”.

Ponadto w innym komunikacie ogłoszono, że media i wydawcy mają podlegać kontroli organu odpowiedzialnego za stan wojenny.

Bezprecedensowa sytuacja w parlamencie – wniosek do prezydenta

Przewodniczący parlamentu Woo Won Shik, wbrew regulacjom stanu wojennego, zwołał posiedzenie parlamentu w celu odrzucenia stanu wojennego. W komunikacie zwrócił się do obywateli, deklarując podjęcie odpowiednich kroków wobec działań prezydenta, i wezwał siły porządkowe do zachowania spokoju oraz utrzymania dotychczasowych pozycji. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 76 ust. 5 Konstytucji Republiki Korei, „jeżeli Zgromadzenie Narodowe wystąpi z wnioskiem o zniesienie stanu wojennego większością głosów całkowitej liczby członków Zgromadzenia Narodowego, to prezydent musi się zastosować do tego wniosku”. Jednakże po ogłoszeniu decyzji prezydenta parlament został otoczony przez policję wspieraną przez wojsko, co znacznie utrudniło dostęp do budynku, nawet dla członków zgromadzenia. Ponadto, zgodnie z doniesieniami pracowników parlamentu oraz reporterów BBC, na dachu budynku parlamentu wylądowały trzy śmigłowce z umundurowanymi i uzbrojonymi oddziałami wojskowymi, prawdopodobnie należącymi do oddziałów specjalnych. Zgodnie z nagraniami opublikowanymi przez Daily Mail, część oddziałów wtargnęła do budynku siłą, wyłamując drzwi i wybijając szyby w oknach.